-
1 fett
fett, pinguis, etw. s., subpinguis (fett, feist, eig. von leb. Wesen; übtr. v. Lebl., z.B. Acker, Staat, Ggstz. macer). – opīmus (strotzend von Nahrungssäften, dick und fett, von leb. Wesen, Ggstz. gracilis; dann übtr. = fett hinsichtlich des Ertrags, wohlnährend, v. Acker etc., Ggstz. sterilis; dah. verb. agri opimi et fertiles: dann bildl. = viel einbringend, reichlich, wie Anklage [die dem Advokaten viel einbringt], Beute). – obesus (der sich rund gegessen hat, wohlgenährt, Ggstz. gracilis, v. Menschen; u. Ggstz. strigosus, v. Tieren). – nitidus (glänzend, strotzend vor Fettigkeit). – pastus (gefüttert, z.B. anser). – perpastus (gehörig-, gut gefüttert, feist, z.B. canis). – saginatus (gemästet). – unctus (mit Öl, Fett versehen, v. Speisen; übtr. = reichlich, z.B. cena). – luculentus (beträchtlich, wie ein Amt etc.). – s. machen, pinguem facere od. reddere: opimare (dick u. fett machen); saginare (mästen); farcire (stopfen, Federvieh); ungere (mit Öl, Fett versehen, z.B. caules oleo meliore). – s. werden, pinguescere; pinguem esse coepisse; nitescere: fett sein, pinguem etc. esse; nitere (s. oben zu nitidus).
-
2 pingue
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
3 pinguis
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
4 pinguiter
pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).I.Lit.:B.pingues Thebani,
Cic. Fat. 4, 7:pingui tentus omaso Furius,
Hor. S. 2, 5, 40:me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,
id. Ep. 1, 4, 15:Lateranus,
Juv. 8, 147:pinguem facere gallinam,
Col. 8, 7:pinguior agnus,
Plaut. Aul. 2, 5, 5:pinguissimus haedulus,
Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,
Plin. 28, 9, 38, § 144:comedite pinguia,
Vulg. 2 Esd. 8, 10.—Transf.1.Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:2. 3.ager,
Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:sanguine pinguior Campus,
Hor. C. 2, 1, 29:sulcus,
i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:fimus,
Verg. G. 1, 80:hortus,
id. ib. 4, 118:stabula, of beehives,
rich, full of honey, id. ib. 4, 14:arae,
id. A. 4, 62:ficus,
plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.saliva,
Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;tura pingues facientia flammas,
Ov. Tr. 5, 5, 11:corpora suco pinguis olivae Splendescunt,
id. M. 10, 176:pingues taedae,
full of pitch, Lucr. 3, 681:pingues arae,
full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:coma,
anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):mensa,
rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:incusa pingui auro dona,
Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:pingui flumine Nilus,
Verg. A. 9, 31.—Thick, dense:4.caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),
Cic. Div. 1, 57, 130:folia pinguissima,
Plin. 21, 9, 29, § 53:toga,
Suet. Aug. 82:lacernae,
Juv. 9, 28:pinguissima coma,
very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:II.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—Trop.A.Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:B. C.Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,
Cic. Arch. 10, 26:pingue videbatur et sibi contrarium,
id. Ac. 2, 34, 109:nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,
Hor. Ep. 2, 1, 267:pingue sed ingenium mansit,
Ov. M. 11, 148:insubidius nescio quid facies et pinguius,
Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):D.et pingui membra quiete levat,
Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:amor,
id. ib. 2, 19, 25:secessus,
Plin. Ep. 1, 3, 3:mollem in posterum et pinguem destinare vitam,
id. ib. 7, 26, 3:pinguius otium,
id. ib. 5, 6, 45.—Sleek, spruce, trim, = nitidus:1.pexus pinguisque doctor,
Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—2. 3. -
5 mästen
mästen, saginare (mit Mast füttern). – pinguem facere (fett machen). – opimare (seist machen, bes. Geflügel). – farcire (stopfen, nur Geflügel). – mit etwas m., auch alere alqā re (z.B. furfure). – Übtr., die sich einige Jahre hindurch von veruntreuten öffentlichen Geldern gemästet (= bereichert) hatten, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus.
-
6 cur
cūr (old orthog. quor; cf. Vel. Long. p. 2236 P.; and in MSS. sometimes cor, v. Lachm. ad Lucr. II. p. 171 sq.), adv. [contr. from quare; cf. Vel. Long. p. 2231 P. and the letter C; acc. to Voss, Etym. s. h. v.; Analog. 4, 21, and Hand, Turs. II. p. 175, from cui rei; cf.:I.quoi rei,
Plaut. Poen. 2, 33 ], = quam ob rem, for what reason, wherefore, why, to what purpose, from what motive.Rel.:B.duae causae sunt, cur tu frequentior in isto officio esse debeas quam nos,
Cic. Fam. 15, 20, 2; so,causae, cur,
Quint. 11, 3, 16; and:ea causa, cur,
id. 2, 3, 11:non fuit causa, cur,
Cic. Rosc. Com. 16, 49; cf. id. Clu. 61, 169; so,causa non esset, cur,
id. N. D. 3, 4, 9:causa nulla est, cur,
id. Rosc. Am. 50, 146; id. de Or. 2, 45, 189:nihil est causae, cur,
Quint. 11, 3, 59:quae causa est, cur? etc.,
Cic. Lael. 13, 48:quid est causae, cur, etc.,
id. Fl. 2, 5; id. de Or. 3, 48, 185; id. Fam. 2, 13, 2:negare et adferre rationem cur negarent,
id. ib. 6, 8, 1:id satis magnum esse argumentum dixisti, cur esse deos confiteremur,
id. N. D. 1, 23, 62;so after argumenta,
id. ib. 3, 4, 10; id. Div. 1, 3, 5:est vero cur quis Junonem laedere nolit,
Ov. M. 2, 518;and with a negative: neque est, cur, etc.,
Plaut. Stich. 1, 1, 51:non tamen est, cur,
Ov. H. 10, 144.- -And in dependent questions:quid est, cur tu in isto loco sedeas?
Cic. Clu. 53, 147; id. Fin. 1, 10, 34; Liv. 21, 43, 12 et saep.:ne cui sit vestrum mirum, cur, etc.,
Ter. Heaut. prol. 1 al.:miror, cur me accusas,
Cic. Fam. 7, 27, 1; 5, 12, 30; id. Phil. 2, 20, 49 (v. miror, admiror, etc.):quā in re primum illud reprehendo et accuso, cur, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16:quod me saepe accusas, cur hunc meum casum tam graviter feram,
id. Att. 3, 13, 2; 3, 12, 1; id. Sest. 37, 80; Hor. C. 1, 33, 3:consules invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4.—Pregn., = cujus causā, propter quod, on account of which, by reason of which:II.quid ergo accidit, cur consilium mutarem?
Cic. Fam. 2, 16, 10:quid obstat, cur non verae fiant,
Ter. And. 1, 1, 76:fecerit aliquid Philippus, cur adversus eum... hoc decerneremus: quid Perseus meruit... cur soli omnium hostes ei simus?
Liv. 41, 24, 11 Weissenb. ad loc.:Caedicius negare, se commissurum, cur sibi... quisquam imperium finiret,
id. 5, 46, 6; 10, 18, 14; Suet. Calig. 15; Ov. Am. 1, 3, 2:quid Aristides commisisset, cur tantā poenā dignus duceretur,
Nep. Arist. 1, 3:multa quidem dixi, cur excusatus abirem,
Hor. Ep. 1, 9, 7.—Interrog.: Ag. Quor mi haec irata est? Mi. Quor haec irata est tibi? Quor ego id curem? Plaut. Poen. 1, 2, 143 sq.:B.quor perdis adulescentem nobis? quor amat? Quor potat?
Ter. Ad. 1, 1, 36 sq.; cf.:quid agis? quor te is perditum?
id. And. 1, 1, 107:quor non introëo in nostram domum?
Plaut. Am. 1, 1, 253; Cic. Fam. 2, 18, 3:quorsum tan dem, aut cur ista quaeris?
id. Leg. 1, 1, 4: Er. Jube tibi agnum huc adferri propere pinguem. He. Quor? Er. Ut sacrufices, Plaut. Capt. 4, 2, 82: Me. Non possum. Ch. Quor non? Ter. Heaut. 1, 1, 111:cur ego plebeios magistratus... video, etc.,
Liv. 2, 34, 9; 6, 15, 12.—In the poets sometimes placed after one or more words of a clause:stratege noster, quor hic cessat cantharus?
Plaut. Stich. 5, 4, 28:obsequium ventris mihi perniciosius est cur?
Hor. S. 2, 7, 104; 2, 3, 187.—Esp.1.Pregn.a.Implying censure, indignation, remonstrance, etc.:b.quor id aussu's facere?
Plaut. Ps. 1, 3, 114:cur es ausus subigitare, etc.,
id. Mil. 5, 9; id. Men. 3, 2, 28:sed quid ego? quor me excrucio? quor me macero?
Ter. And. 5, 3, 15:cur imperium illi, aut cur illo modo prorogatum est,
Cic. Att. 7, 3, 4; id. Div. 2, 30, 65:cur me querelis exanimas tuis?
Hor. C. 2, 17, 1.—Implying grief, sorrow, and, with negatives, desire, etc.: eheu me miserum, quor non aut istaec mihi Aetas et formast, etc., Ter. Hec. 1, 1, 17:c.heu me miserum, cur senatum cogor reprehendere?
Cic. Phil. 7, 4, 14; id. Fam. 2, 7, 5; id. Att. 2, 19, 1:cur ego tecum non sum?
id. ib. 16, 6, 2.—With potential subj., in excusing, deprecating censure, etc.:2.quor ego apud te mentiar?
Plaut. Poen. 1, 1, 24; id. Most. 2, 2, 24:cur hunc tam temere quisquam ab officio discessurum judicaret?
Caes. B. G. 1, 40: pro urbis salute, cur non omnibus facultatibus, quas habemus, utamur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 15; Cic. Cael. 29, 68 al.—Emphatic after si, cum, etc., implying a logical conclusion:3.tum id si falsum fuerat, filius quor non refellit?
Ter. Phorm. 2, 3, 53:nam, si res publica defenditur, cur ea consule isto ipso defensa non est?
Cic. Att. 7, 3, 4; cf.:fac esse distentam... cur tam multos deos nihil agere patitur?
id. N. D. 3, 39, 93:cur autem quidquam ignoraret animus hominis, si esset deus?
id. ib. 1, 11, 28; Nep. Eum. 11, 4; Ov. F. 1, 257.—Strengthened by particles of inference: nam, enim, igitur, etc.: Am. Pestis te tenet. So. Nam quor istuc Dicis? Plaut. Am. 2, 1, 31:nam cur me miseram verberas?
id. Aul. 1, 1, 3:quor simulas igitur?
Ter. And. 1, 1, 21:cur enim, inquies, etc.,
Cic. Ac. 2, 17, 55; Suet. Calig. 34; id. Claud. 4; v. Hand, Turs. II. pp. 175- 183. -
7 fartor
fartor, ōris, m. [id.].I.A stuffer, fattener of fowls, poulterer:B.pinguem quoque facere gallinam quamquam fartoris non rustici sit officium,
Col. 8, 7, 1; Inscr. Grut. 580, 15; Inscr. Rein. cl. 9, no. 12:cuppedinarii omnes, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores,
Ter. Eun. 2, 2, 26; cf.:minimeque artes eae probandae quae ministrae sunt voluptatum, cetarii, lanii, coqui, fartores, piscatores, ut ait Terentius,
Cic. Off. 1, 42, 150:cum scurris fartor,
Hor. S. 2, 3, 229 (v. Dillenb. ad loc.).—A sausagemaker (only once in the doubtful passage):II.de nostro saepe edunt, quod fartores faciunt,
Plaut. Truc. 1, 2, 12 (dub.; Spengel, qui custodem oblectant).—Transf.: fartores nomenclatores, qui clam velut infercirent nomina salutatorum in aurem candidati, Paul. ex Fest. p. 88, 15 Müll.; cf.:fartori nomenclatori,
Placid. p. 464. -
8 quor
cūr (old orthog. quor; cf. Vel. Long. p. 2236 P.; and in MSS. sometimes cor, v. Lachm. ad Lucr. II. p. 171 sq.), adv. [contr. from quare; cf. Vel. Long. p. 2231 P. and the letter C; acc. to Voss, Etym. s. h. v.; Analog. 4, 21, and Hand, Turs. II. p. 175, from cui rei; cf.:I.quoi rei,
Plaut. Poen. 2, 33 ], = quam ob rem, for what reason, wherefore, why, to what purpose, from what motive.Rel.:B.duae causae sunt, cur tu frequentior in isto officio esse debeas quam nos,
Cic. Fam. 15, 20, 2; so,causae, cur,
Quint. 11, 3, 16; and:ea causa, cur,
id. 2, 3, 11:non fuit causa, cur,
Cic. Rosc. Com. 16, 49; cf. id. Clu. 61, 169; so,causa non esset, cur,
id. N. D. 3, 4, 9:causa nulla est, cur,
id. Rosc. Am. 50, 146; id. de Or. 2, 45, 189:nihil est causae, cur,
Quint. 11, 3, 59:quae causa est, cur? etc.,
Cic. Lael. 13, 48:quid est causae, cur, etc.,
id. Fl. 2, 5; id. de Or. 3, 48, 185; id. Fam. 2, 13, 2:negare et adferre rationem cur negarent,
id. ib. 6, 8, 1:id satis magnum esse argumentum dixisti, cur esse deos confiteremur,
id. N. D. 1, 23, 62;so after argumenta,
id. ib. 3, 4, 10; id. Div. 1, 3, 5:est vero cur quis Junonem laedere nolit,
Ov. M. 2, 518;and with a negative: neque est, cur, etc.,
Plaut. Stich. 1, 1, 51:non tamen est, cur,
Ov. H. 10, 144.- -And in dependent questions:quid est, cur tu in isto loco sedeas?
Cic. Clu. 53, 147; id. Fin. 1, 10, 34; Liv. 21, 43, 12 et saep.:ne cui sit vestrum mirum, cur, etc.,
Ter. Heaut. prol. 1 al.:miror, cur me accusas,
Cic. Fam. 7, 27, 1; 5, 12, 30; id. Phil. 2, 20, 49 (v. miror, admiror, etc.):quā in re primum illud reprehendo et accuso, cur, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16:quod me saepe accusas, cur hunc meum casum tam graviter feram,
id. Att. 3, 13, 2; 3, 12, 1; id. Sest. 37, 80; Hor. C. 1, 33, 3:consules invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4.—Pregn., = cujus causā, propter quod, on account of which, by reason of which:II.quid ergo accidit, cur consilium mutarem?
Cic. Fam. 2, 16, 10:quid obstat, cur non verae fiant,
Ter. And. 1, 1, 76:fecerit aliquid Philippus, cur adversus eum... hoc decerneremus: quid Perseus meruit... cur soli omnium hostes ei simus?
Liv. 41, 24, 11 Weissenb. ad loc.:Caedicius negare, se commissurum, cur sibi... quisquam imperium finiret,
id. 5, 46, 6; 10, 18, 14; Suet. Calig. 15; Ov. Am. 1, 3, 2:quid Aristides commisisset, cur tantā poenā dignus duceretur,
Nep. Arist. 1, 3:multa quidem dixi, cur excusatus abirem,
Hor. Ep. 1, 9, 7.—Interrog.: Ag. Quor mi haec irata est? Mi. Quor haec irata est tibi? Quor ego id curem? Plaut. Poen. 1, 2, 143 sq.:B.quor perdis adulescentem nobis? quor amat? Quor potat?
Ter. Ad. 1, 1, 36 sq.; cf.:quid agis? quor te is perditum?
id. And. 1, 1, 107:quor non introëo in nostram domum?
Plaut. Am. 1, 1, 253; Cic. Fam. 2, 18, 3:quorsum tan dem, aut cur ista quaeris?
id. Leg. 1, 1, 4: Er. Jube tibi agnum huc adferri propere pinguem. He. Quor? Er. Ut sacrufices, Plaut. Capt. 4, 2, 82: Me. Non possum. Ch. Quor non? Ter. Heaut. 1, 1, 111:cur ego plebeios magistratus... video, etc.,
Liv. 2, 34, 9; 6, 15, 12.—In the poets sometimes placed after one or more words of a clause:stratege noster, quor hic cessat cantharus?
Plaut. Stich. 5, 4, 28:obsequium ventris mihi perniciosius est cur?
Hor. S. 2, 7, 104; 2, 3, 187.—Esp.1.Pregn.a.Implying censure, indignation, remonstrance, etc.:b.quor id aussu's facere?
Plaut. Ps. 1, 3, 114:cur es ausus subigitare, etc.,
id. Mil. 5, 9; id. Men. 3, 2, 28:sed quid ego? quor me excrucio? quor me macero?
Ter. And. 5, 3, 15:cur imperium illi, aut cur illo modo prorogatum est,
Cic. Att. 7, 3, 4; id. Div. 2, 30, 65:cur me querelis exanimas tuis?
Hor. C. 2, 17, 1.—Implying grief, sorrow, and, with negatives, desire, etc.: eheu me miserum, quor non aut istaec mihi Aetas et formast, etc., Ter. Hec. 1, 1, 17:c.heu me miserum, cur senatum cogor reprehendere?
Cic. Phil. 7, 4, 14; id. Fam. 2, 7, 5; id. Att. 2, 19, 1:cur ego tecum non sum?
id. ib. 16, 6, 2.—With potential subj., in excusing, deprecating censure, etc.:2.quor ego apud te mentiar?
Plaut. Poen. 1, 1, 24; id. Most. 2, 2, 24:cur hunc tam temere quisquam ab officio discessurum judicaret?
Caes. B. G. 1, 40: pro urbis salute, cur non omnibus facultatibus, quas habemus, utamur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 15; Cic. Cael. 29, 68 al.—Emphatic after si, cum, etc., implying a logical conclusion:3.tum id si falsum fuerat, filius quor non refellit?
Ter. Phorm. 2, 3, 53:nam, si res publica defenditur, cur ea consule isto ipso defensa non est?
Cic. Att. 7, 3, 4; cf.:fac esse distentam... cur tam multos deos nihil agere patitur?
id. N. D. 3, 39, 93:cur autem quidquam ignoraret animus hominis, si esset deus?
id. ib. 1, 11, 28; Nep. Eum. 11, 4; Ov. F. 1, 257.—Strengthened by particles of inference: nam, enim, igitur, etc.: Am. Pestis te tenet. So. Nam quor istuc Dicis? Plaut. Am. 2, 1, 31:nam cur me miseram verberas?
id. Aul. 1, 1, 3:quor simulas igitur?
Ter. And. 1, 1, 21:cur enim, inquies, etc.,
Cic. Ac. 2, 17, 55; Suet. Calig. 34; id. Claud. 4; v. Hand, Turs. II. pp. 175- 183.
См. также в других словарях:
ROS — I. ROS Solino lunaris aspergo, Alcmani ἀέρος θυγάτηρ καὶ ςελάρας, Aeris filia et lunae. Unde vetus Poeta in Pervigilio; Humor ille, quem serenis astra sudant noctibus. Et roriflua Luna, in veter. Poetae Ragm. Quam nos rorifluam sectemur carmine… … Hofmann J. Lexicon universale